LifestyleLou bestaat inmiddels alweer dik 5 jaar. 5 jaar blog ik al – grotendeels – over mijn leven en ‘alles’ wat daarbij hoort. Voordat ik moeder werd kende de meesten mij als ‘Milou van de katten’. Haha! Groot gelijk, jullie hebben vanaf Lush tot aan Woezel kunnen meemaken wanneer ze hun intrede in mijn/ons huis deden en hoe ze zijn opgegroeid. Er kwam bijna geen blog voorbij zonder dat je een glimp kon opvangen van hun lieve snoetjes. De laatste tijd is dit een stuk minder geworden, nu mijn blog wat meer om de mama en lifestyle draait. Maar die katjes? Die zijn nog altijd even geliefd en krijgen nog net zoveel knuffels als voorheen. Tijd om ze weer even in het zonnetje te zetten!

Natuurlijk was het na de geboorte van Faas even wennen. De katten trokken zichzelf al wat meer terug (wat doet dat vreemde (huilende) ding hier!?!?!?) en ik vond het lastig ze weer de nodige aandacht te geven. Al snel begonnen we ritme te krijgen als gezin en kwam daar de aandacht voor de katten ook weer terug. Ze blijven toch ook een beetje onze kindjes. ;-) Oke, ik moet toegeven dat de afgelopen (bijna) 2 jaar de camera vaker tevoorschijn kwam voor het snoetje van Faas, dan voor de katten. Dat was ooit anders. Voorheen maakte ik enthousiast een foto als Lieve in de kinderstoel – die stond te wachten op de komst van Faas – ging liggen, daarna deed ik dat wanneer Faas zelf in die kinderstoel zat.

Inmiddels is Faas ook dol op de poesjes en dan vooral op Woezel! Mannen onder elkaar. ;-) Woezel vindt het helemaal niet erg dat er af en toe enthousiast aan z’n staart getrokken wordt, of hij hardhandig opgepakt wordt (volgens mij vindt ‘ie het zelfs lekker :’)). Ik ben altijd alert hoor, en gelukkig is het nog nooit voorgevallen dat één van de katten Faas gepakt heeft. Cato geeft ‘m wel eens een mep, maar Faas kan haar ook wel behoorlijk klieren.

Ik merk dat ze het ook wel gezellig vinden dat ik nu thuis zit. Lush en Cato volgen mij heel de dag door het huis heen, maar ook de rest komt overdag vaak lekker chillen in de woonkamer als wij daar zijn. ’s Avonds zijn de meeste katten ook vaak beneden. Lush wil dan persé op een bepaald kussen liggen, tussen ons in op de bank of op schoot hangen. De rest van de dames zoekt ook een plekje bij ons op de bank en Woezel gaat wel een beetje zijn eigen gang.
Zodra ik naar boven ga weet Lush niet hoe snel ze mij moet achtervolgen en als ik in bed ga liggen, gaat zij in d’r eigen mandje liggen. Zo snoezig. (favorietje much? hahaha. Ik kan gewoon merken dat Lush echt mijn eerste kat was. En wij zijn ook een poosje met z’n tweeën geweest natuurlijk, denk dat de band daar vandaan komt.) Cato komt na een paar minuutjes ook de boel vergezellen en ploft dan aan het voeteneinde van mijn bed of komt gezellig op mijn kussen – naast mijn hoofd dus – slapen. En voor diegenen die nu denken ‘eh een kat in bed!’, dat valt echt wel mee hoor. Wekelijks worden de bedden hier verschoond en mijn katjes komen niet buiten. :-)

Liz en Cato waren gisteren trouwens jarig, ze zijn gewoon alweer 4 jaar geworden! Lieve werd 12 januari 5 jaar. Lush wordt dit jaar gewoon alweer 6 jaar. Ongelooflijk! En de kleine dikke Woezel wordt op Koningsdag ook alweer 3 jaar. De tijd gaat zo onwijs snel!

Zo kan ik nog wel even doorgaan en een blogpost maken van meer dan 1000 woorden over mijn lieve katjes, maar daar zal ik jullie niet mee vervelen. Wees dus gerust, ze zijn er echt nog steeds en ze krijgen ook nog alle aandacht van de wereld! Ze zijn alleen iets minder vaak te vinden op de blog. Hier nog een paar fotootjes:

Oh ja, as we speak ben ik dit artikel aan het typen terwijl Lush tussen mijn armen en het toetsenbord is gaan liggen. (old school webcam foto inclusief overbelichting!)